سران طایفه شهنوازی که در سال 1310 ه. ش تبعید و زندانی شدند
- جیند خان یار احمد زهی فرزند یار محمد «سردار طایفه در آن زمان »
- شهسوار خان یار احمد زهی فرزند بجار
- بجار خان یار احمد زهی فرزند جیند خان
- فقیر محمد یار احمد زهی فرزند جیندخان
- حاج بنیاد یار احمد زهی فرزند مراد
- جواد یار احمد زهی فرزند نور محمد
- چاوش یار احمد زهی فرزند شیر خان
- عزت یار احمد زهی فرزند بالاچ
- سردار لشکر خان گمشادزهی فرزند پهلوان
- کریم خان یار احمد زهی فرزند الله رسان
با روی کار آمدن حکومت رضا خان در سال 1350 ه. ش و از طرفی لشکر کشی ارتش رضا خان در سال 1307 ه. ش به بلوچستان جهت سرکوب حکومت محلی دوست محمد خان بارکزایی خلع سلاح ایلات در سر تا سر ایران در دستور کار ارتش رضا خان قرار گرفت. جیندخان و طایفه یار احمد زهی «شهنوازی فعلی»که از ضعف دولت مرکزی در پاسداری از مرزهای شرقی کشور اطلاع کامل داشتند، زیر بار خلع سلاح ارتش نرفته و این امر باعث دستگیری افراد فوق شد. در سال 1312 ه. ش به قید به زمین گذاشتن اسلحه آزاد شدند. اما مجدداً در سال 1314 ه. ش جیند خان یار احمد زهی به همراه 2 فرزندش بنامهای بجار خان و فقیر محمد دستگیر و روانه زندانهای مشهد شدند. بنابر روایتی جیند خان پس از 3 سال در سال 1317 بنابر روایتی پس از 5 سال در سال 1319 ه. ش به همراه فرزندش فقیر محمد در زندانهای مخوف رضا خان به شهادت رسید و پسر ارشدش بجار خان با انگشتان فلج شده آزاد و به زادگاهش روستای گزو در حوالی شهرستان خاش برگشت